ای همه سوز و نوای فاطمه / گریه کن بَهرِ عزای فاطمه

ذکر عَجِّل فی ظهورِ منتقم / نیمه شبها شد دعای فاطمه

نامِ زیبای تو را می آوَرَد / تا که می آمَد صدای فاطمه

آمد از رَه باز عزای مادرت / تو بخوان از روضه های فاطمه

تو بخوان از روضه های میخ دَر / تو بخوان از ناله های فاطمه

تو بخوان از غصّه های مرتضی / از غَمِ شیر خدای فاطمه

تو بخوان از کودکی با دِلهُره / بین کوچه شد عصای فاطمه

دیگر از امشب نمی آید به گوش / در دلِ شب، ربنای فاطمه

با دعایَت قائم آلِ علی / بهره بُردَم از ولای فاطمه

شکر حق که با نگاه لطف تو / شد دلِ من مبتلای فاطمه

بَر تمامِ اهل عالَم سَروَر است / هر کسی که شد گدای فاطمه

بِأبی أنتِ وَ اُمّی ، شد دعام / هستی ام گردد فدای فاطمه

می شود آقابیایی تا شما / مرقدی سازی برای فاطمه

آرزویم بوده تا روزی شود / جان دَهَم من زیرِ پای فاطمه

مُرده بود این دِل اگرزهرا نبود / زنده گشتَم از عطای فاطمه

روز محشر من ندارم ترس چون / چشم دارم بر عطای فاطمه

هرگز از جنّت نگویم من سخن / تا به دل دارم هوای فاطمه

ای تو مفتاح سعادَت، مادرم

روزیِّ من کن شهادت، مادرم

 

شاعر اسماعیل شبرنگ

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: